رهیار پنجم

باهوش بودن مهمتر است یا متفکر بودن

برای اثبات اینکه باهوش بودن چقدر مهم است کافی است زندگی یکی از باهوش ترین انسان هایی که از او تست گرفته شد را ارزیابی کنیم.

در یکسالگی توانست بخواند، در ۹ سالگی به ۸ زبان زنده دنیا صحبت میکرد، در ۱۲ سالگی وارد معتبرترین دانشگاه جهان یعنی هاروارد شد، توانایی خارق العاده در یادگیری زبان های متفاوت و ریاضیات داشت، برخی بهره هوشی او را ۲۵۰ تخمین زده اند ، در سن ۴۶ سالگی هم از دنیا رفت ، یکی از کارهای مشهور او اختراع زبان Vendergood بود، آیا او را میشناسید؟ برای اینکه اسم او را بدانید باید به اینترنت مراجعه کنید. «ویلیام جیم سایدیس» بهره هوشی اش از انیشتن و ادیسون و داوینچی و هر انسان چند قرن اخیر بیشتر بوده ، پس چراما او رانمی شناسیم؟ چون ما درنهایت انسانهای متفکر برایمان تاثیرگذار خواهند بود نه صرفا انسانهای باهوش، هوش یک ابزار است و تفکر مهارت استفاده از این ابزار.

این را بدانیم که با تفکر درست و هدفدار و با بهره بردن از نیروی مدیریت میتوانیم از هزاران انسان باهوش در راستای خلق ایده و به ثمر رسانی آن بهره بجوییم , پس بیشتر از آنکه به دنبال عدد آی کیو باشیم به دنبال میزان و درصد تفکر و راستای آن باشیم و سعی کنیم انسانی متفکر باشیم تا انسانی صرفا
" باهوش"