رهیار پنجم

در تدریس ریاضیات، باید عواملی که کودکان رابه کلاس درس علاقمند می کند، شناخته شود.

ما می توانیم به کودکان کمک کنیم تا ارتباط ریاضیات را با جهان واقعی دریابند. این موضوع اهمیت فوق العاده ای دارد که ما بتوانیم کاری کنیم تا کودکان، اندیشه های ریاضی را، چه در مدرسه و چه در زندگی خارج از مدرسه ی خود به کار ببرند. مفهوم این عبارت به مراتب بیش از عملکرد «صحیح» است: این موضوع به معنی به حساب آوردن باورهای کودکان در مورد چگونگی کنار آمدن با ریاضیات است. اگر ندانیم آن چه که سعی در تدریس آن داریم، باید بر مبنای دانسته های پیشین کودکان بنا شود، دریاری کودکان موفق نخواهیم بود. (حتی اگر بچه ها موضوع رابه شیوه ای نادرست یاد بگیرند. یا شاید مطلب به شیوه ای نادرست تدریس شود). فرض اینکه کودکان با ذهنی چون یک لوح سفید به مدرسه می آیند، آشکارا نادرست است. فرض این که آنان به سادگی آن چه را ک آموخته اند، «به ذهن می سپارند» نیز به همان نسبت نادرست است. ما باید به آنان کمک کنیم تا مطالبی راکه هم اکنون آموخت اند، با مطالب قبلی ارتباط دهند و باید اندیشه های نادرست آنان را تصحیح کنیم. در طول این فرایند، باید به طور مداوم میزان درک آنان را مورد توجه قراردهیم. زیرا این کار تاثیر بسزایی در یادگیری دارد.
🌻🌻🌻