رهیار پنجم

سیستم آموزشی ما به بچه ها می گوید بروید وکیل و مهندس و دکتر بشوید. رسانه ها فوتبالیست شدن و هنرمند شدن را تبلیغ می کنند. درون خانه همه دنبال این هستیم که بچه هایمان درس خوان و تحصیل کرده بشوند.
و عاقبت...

کجای این آموزش و تربیت به بچه ها یاد می دهد کارآفرین بشوند؟
برای خودشان کسب و کار داشته باشند؟
شرکت تأسیس کنند و صاحب کار باشند؟
تجارت کنند و تاجر بشوند؟
تقریبا هیچ جا...

کلا در حال آموزش به بچه هایمان هستیم که در زندگی اصلا ریسک نکنند و همیشه در عافیت زندگی کنند.
کارمند جاهای خوبی بشوند و حقوق بگیر باشند.

🌟 چه کار کنیم که بچه هایمان را کارآفرین بار بیآوریم؟

🔹 پول توجیبی ندهید!!!

پول تو جیبی دادن به بچه ها عادتیست که ذاتا بچه ها رو غیر مستقل و حقوق بگیر و منتظر پرداخت منظم بار می آورد.
این یعنی مواجب بگیری، که دقیقا مخالف روحیه کارآفرینی ست.

به نظر می رسد راه حل مناسب این باشد که پول تو جیبی بچه ها مشروط شود به کمکی که به خانواده می کنند و ارزشی که برای خانواده ایجاد می نمایند.
یاد بگیرند که در صورت کمک به خانواده و انجام یک کار خلاقانه و خوب می توانند پول تو جیبی های متغیر بگیرند.
هم خلاقیت پرورش پیدا می کند و هم حقوق بگیر و مواجب بگیر نمی شوند.

🔹 هر شب برایشان قصه نخوانید.

4 شب شما قصه بخوانید و 3 شب بخواهید آنها برای شما قصه بگویند. کارآفرین باید بتواند سناریو ایجاد کند و دیگران را تحت تأثیر قرار بدهد.

🔹 بچه ها را تشویق کنید سخنرانی کنند.

بچه ها را تشویق کنید جلوی دوستان خود راجع به اسباب بازیهایشان و بازی هایی که بلد هستند سخنرانی کنند. به آنها یاد بدهید که روی بقیه تأثیر بگذارند و دوستانشان را با خودشان همراه و هم نظر کنند.

🔹اگر جایی مثلا توی رستورانی می روید و خدمات نامناسبی می گیرید، به بچه ها یاد بدهید که خدمات نامناسب را تشخیص داده و بتوانند انتقاد کنند.

با اقتباس از سخنرانی:
کامرون هارولد سامرند ناسوتی