روزانه با خانواده هایی روبرو می شوم؛ که از عدم انگیزه کافی دانش آموزان مقطع ابتدایی خود با توجه به سن پایین برای مطالعه رنج می برند، که نتیجه آن افت تحصیلی و کسب نتایج نامطلوب در امتحانات را به دنبال خواهد داشت.

به نظر من مشکل اصلی خود این دروس نیستند، بلکه این مشکل ریشه در افکار و باورهای غلطی است که به دو دلیل رخ می دهد:
۱- روشهای نادرست تدریس در سیستم آموزشی
۲- عدم آگاهی والدین نسب به مسائل روز آموزشی

اگر از دوران ابتدایی خانواده ها درس ریاضی و علوم را در ذهن فرزندان خود به عنوان درسی بسیار سخت جای دهند، حال آنکه اگر در محیط شاد و جذاب خانه به بچه ها آموزش و مطالعه را در ذهن آنها ثبت کنند، حس علاقه مندی را در او پرورش داده اند.

بارها در جلسات و همایش ها شاهد بوده ام که خانواده ها دانش آموزان خود را بی استعداد می پنداشتند و خانواده هایشان از آنها نا امید بودند ، این عامل نشات گرفته از تفکرات اشتباه آگاهانه یا غیر آگاهانه والدین که راه درمان آن تغییر ذهنیت و تفکر خانواده ها نسبت به دانش آموزان می باشد.
حالا به طور خلاصه به ارائه راهکارهایی برای حل این مشکل خواهیم پرداخت:

۱- باید خانواده ها از روی عملکرد و حرفهای عامیانه خود حس پیشرفت را در دانش آموزان تقویت کنند. باید با نوع عملکرد خود تلقی کنند که دانش آموزان با تلاش به آسانی موفقیت می رسند.

۲- فرزند شما در محیط پر از استرس، اضطراب و سر کوفت علاقه مند به درس نخواهد شد، سعی کنید فرزند خودرا با گذشته خودش مقایسه کنید، و بر نکات مثبت او تاکید کنید.

۳- خود والدین هم مثل در طول روز خود کتاب در دست بگیرند و مطالعه کنند،چون در بیشتر اوقات فرزندان اعمال و رفتار پدر و مادر خود را الگو قرار می دهند و با آنها همزاد پنداری می کنند.

۴- والدین در بعضی اوقات نقش خود را با فرزندشان عوض کنند. یعنی اجازه دهند فرزندشان معلم آنها باشد. از آنها امتحان یا املا بگیرد و دانش آموزان به والدین خود نمره بدهند. اگر نمره انها کم شد، از فرزندشان بخواهند به آنها راهکار دهند که چه کارهایی انجام دهم تا نمره ی بهتری کسب کنم.

۵- در خانه دفتری را قرار دهید که فرزندتان نکات مثبت کارهای روز را مقایسه کند، اگر تعداد کارهای مثبتش از روز قبل بیشتر بود، پدرو مادر تشویقش کنند و بگویند از داشتن چنین فرزندی افتخار می کنند و تو بهترین فرد جامعه خواهی شد.

۶- حتما صحبت های شبانه به صورت نشستی مذاکره بین خود و فرزندان را از دست ندهید. فرصت اظهار نظر به فرزندان خود را بدهید و از کلمات محبت آمیز استفاده کنید.

و در آخر بسیاری از مشکلات و موانعی که برای فرزندان پیش می اید، نتایج عملکرد خانه و مدرسه است. یادمان باشد تا انگیزه پیشرفت و تعالی را در فرزندان تقویت نکنیم، نباید انتظار پیشرفت را در فرزندانمان داشته باشیم.